ปีใหม่ปีนี้เราไม่กลับบ้าน กะว่าจะหนีเที่ยวคนเดียวซะหน่อย ที่ไหนได้น้องเรากลับอยากขึ้นมาซะงั้น โอเค มาก็มาไปเที่ยวไหนดี .....น้องมาตั้งแต่วันที่ 28 ธค.แล้ว เราฮาน้อสองคนมากเลย น้องสาวเราคนเล็กอายุ 15 ส่วนน้องชาย 23 แล้ว น้องชายเราไม่เคยขึ้นเครื่องบินเลย การมาครั้งนี้มันก็ตื่นเต้นมากๆ วันมาถึงเราก็ไปรับที่สนามบิน ถามว่าเป็นไงบ้าง มนก็บอกตื่นเต้นดีเหมือนขึ้นรถไฟเหาะเลย และที่สำคัญมันบอกว่าหิวข้าวมากๆๆๆๆๆ เราก็เอออทำไมหิวขนาดนั้น นั่งเครื่องมาแค่ชั่วโมงกว่าเอง มันบอกว่าม๊าไม่ให้กินข้าว กลัวมันอ๊วก 5555 เรานี่ขำเกือบเป็นเกือบตาย เราเลยพากันไปกินข้าวที่ร้าน ครัวประดิพัธ์ น้องเรากินใหญ่เลย กินไม่เหลือ จากนั้นก็พากันกลับห้องนอนหลับด้วยความเหนื่อย .....
วันที่ 30 ธค เราพาน้องไปหัวหิน ซึ่งทั้งสองคนก็ตื่นเต้นอีกแล้ว ตอนแรกก็กะว่าอยากพาไปนอนโรงแรมดีๆ สวยๆ สบายๆ แต่น้องเรามันออกแนวถ่อมตัว เจียมตัว ไม่เอาๆๆๆ เอาธรรมดาก็พอกลัวพี่มันจน 555 เราสามคนพี่น้องแบกเป้ไปกันคนละใบ ไปหาที่พักกันข้างหน้า ออกจากห้องไปตั้งแต่แปดโมงเช้า ไปถึงที่นู้นก็เที่ยง ก็แวะกินข้าวที่ "ร้านเจ๊กเปี๊ยะ" ซึ่งคนเยอะมากๆๆๆ ไม่รู้จะมากไปไหน
พอกินเสร็จก็จัดการเดินหาที่พัก ย้ำเดินหา น้องเรามันก็สู้ตาย เดินไปเรื่อยๆ จนเกือบถึงหาด กระเป๋าก็หนัก อากาศก็ร้อน เราสงสารน่้องมาก ทั้งสองคนไม่เคยเที่ยวแบบนี้มาก่อน ส่วใหญ่จะเที่ยวแบบสบาย ก็เดินกันไปเรื่อยๆไปเจอที่นี่ "มด เกสท์เฮาส์" ราคาโอเค ไม่แพงมาก ห้องแอร์คืนละ 1000บาท บวกเพิ่มอีก 200 เพราะนอนสามคน
เก็บข้าวของเสร็จก็พากันเดินไปทะเล ไปเล่นน้ำซึ่่งน้ำทะเลเย็นมากๆ ไม่รู้จะเย็นไปไหน สองพี่น้องเล่นกันจนไข้เลย
พอเล่นเสร็จก็จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าและนอนหลับ 555เหนือยจัด จากนั้นเราก็พาไปบู๊กันต่อที่ร้าน "บ้านใกล้วัง" เป็นร้านขนมเบเกอรี่ ที่ใครๆก็ว่าอร่อยไปแล้วต้องไปชิมให้ได้ เอาละซิเราเองก๋ไม่มีรถ เอาไงดี ก็พากันเดินออกจากที่พักถามทางไปเรื่อยๆ ก็ไปเจอพี่วินคนนึง เค้าบอกว่าไม่ไกลหรอก จะเดินก็เดินได้ เดินไปเถอะ ชิวๆ เดินเล่นๆไป เรากับน้องหันมองหน้ากัน เอาไงดี เพราะตอนที่เราโทรไปถามที่ร้านว่าไปยังไง จากที่เราอยู่ เค้าบอกว่าไกลเหมือนกันนะ นั่งรถดีกว่า แต่หลังจากฟังพี่วินแล้วทำให้เราสามคนพี่น้องตัดสินใจได้ทันทีว่า ป่ะ เราเดินไปกัน .........
เดินไปไกลมากก็ยังไม่ถึง น้องเริ่มหน้าตาเครียด และบ่นว่าร้านอยู่ไหนเนี้ย แต่สำหรับเราเฉยๆนะเพราะวันๆนึงเราเดินเยอะอยู่แล้ว กว่าจะเดินมาถึงที่ร้านเล่นเอาขาลากจ้า
บรรยากาศแบบนี้เราชอบมาก อยากมีร้านแบบนี้บ้างอะ เป็นความฝันเลยอะมีร้านเค้กอยู่่ริมทะเล ลมพัดเบาๆ แดดอ่อนๆ อร๊าย ความสุขสุดๆ อยากนั่งที่นี่ทุกวันเลยไม่อยากหลับแล้ว .....หันไปดูหน้าน้องทั้งสองคน หมดสภาพจ้า 55555 ปลอบใจสั่งเค้กมาให้กิน น่ากินทุกอย่างเลยอะ แตาเราว่าเมนูเค้าน้อยไปนิดนึงนะ แต่ก็เอาเถอะให้อภัย แอร๊ย ชอบอะ เรากับน้องนั่งที่นี่นานพอสมควรเนื่องจากเหนื่อยมาก และเมื่อยมาก น้องมันก็ไม่ยอมจะลุก เพราะขากลับต้องเดินกลับอีก เนื่องจากไม่มีรถโดยสารผ่านเลย นึกถึงขากลับแล้วอยากจะ T_T แต่ไม่มีทางเลือก
เป้าหมายต่อไปคือ "Cicada Market" เหนื่อยเป็นมั้ย น้องมันถาม??? น้องทั้งสองคนเริ่มหมดแรง หน้าเริ่มเหี่ยวๆ ไปถึงก็เดินไม่ไหว เหนือย สงสารมาก ก็เลยอยู่ได้ ไม่นานก็ต้องกลับ เนื่องจากง่วงนอนกันแล้วด้วย
No comments:
Post a Comment