เปิดตัวลูกรัก เจ้าของบ้านตัวจริง

อยู่ด้วยกันมาตั้งนาน ไม่ยักจะพามาแนะนำตัวนะเนี้ย ชื่อน้องชบา เป็นกระต่ายที่แสนจะเอาแต่ใจสุดๆ ไม่พอใจอะไรก็กระทืบเท้า ชิชิ

ตอนนี้ชบากับเราแยกกันอยู่มาหลายวันแล้ว ตั้งแต่ช่วงน้ำท่วมโน้น ชบาต้องไปนอนที่ทำงาน เราก็เจอกันตอนกลางวัน เล่นกันหลังเลิกงาน แรกๆต้องบอกเลยทำใจไม่ได้อย่างมากที่เราจะไม่ได้นอนด้วยกันแล้ว แต่คิดๆดูแล้วการที่ชบานอนที่ทำงานทำให้เรากับชบามีเวลาเล่นกันมากขึ้นอีกนะ เรามีเวลาพาชบาไปเดินเล่นด้วยนะ ซึ่งชบาเองก็ไม่เคยมาก่อน เมื่อก่อนอยู่หอเราก็ต้องแอบๆซ่อน ไปไหนก็ไม่ได้ ได้แต่วิ่งในห้อง กลางวันก็ดยู่ในกรง ไม่เคยออกไปโดนแดด เฮ้อน่าสงสารจริงๆ

เรายังไม่รู้ว่าพากลับมาห้องได้เมื่อไหร่ ไม่ใช่ว่าน้ำท่วมอะไรหรอกนะ แต่ที่หอช่วงนี้เข้มมากๆเอาเข้าลำบาก เอาไว้ที่ทำงานก็เกรงใจเพื่อนๆหัวหน้าเราเค้าก็ใจดีให้ชบาได้อยู่เค้าบอกว่าชบาไม่ได้รบกวนอะไร อยู่ได้ เราเองก็ต้องทำความสะอาดกรงทุกวันเพื่อไม่ให้รบกวนคนอื่น ใครเดินผ่านก็แวะทักทายมันนะ หลังๆนี่มันตื่นคนน่าดู ไม่เคยมีเพื่อนเยอะแบบนี้มาก่อน

ชบามาอยู่กับเราตอนอายุไม่ถึงเดือนเลย คนขายใจร้ายโคตรๆ เราเองก็ไม่รู้แบบเดินๆแล้วถูกชะตาอยากได้มาก ก็ซื้อกลับมาทั้งที่หอก็ไม่ให้เลี้ยง ตอนนี้ก็สองปีแระ น่ารัก น่าฟัดสุดๆ เมื่อก่อนพี่แกไม่ได้ตัวสีนี้นะ สีเทาไปทั้งตัวเลย อยู่ไปอยู่มากลายพันธุ์ซะงั้น กว่าชบาจะโตมาได้หาหมอบ่อยมากในช่วงสามเดือน เดี๋ยวก็ไม่สบาย เดี๋ยวก็ท้องเสีย หอบบ้าง หมดค่าหมอไปเยอะมาก เราเองก็กลัวว่าจะเป็นอะไรไป พอผ่านช่วงนั้นมาได้ก็แข็งแรงสุดๆ

ยิ่งเขียนยิ่งคิดถึง เราผิดมั้ยที่ทิ้งชบาไว้ที่นั้น เศร้าจัง เราอยากมีบ้านหลังใหญ่มีพื้นที่ให้ชบาได้วิ่งเล่นมันคงมีความสุขมากกว่านี้ บางครั้งเราก็คิดนะ ว่าเราเองก็ไม่พร้อมแต่เราก็ดันรับมาเลี้ยง ตอนนั้นชบานอนรวมกับกระเด็กเป็นสิบๆตัวเลย น่าสงสารมาก เราได้แต่คิดปลอบใจตัวเองว่าถ้าเราไม่ซื้อมาชบาอาจต้องไปอยู่กับคนที่ไม่ได้รักมันจริงๆ (เข้าข้างตัวเองสุด)

ชบาเคยไปตรวจพบว่าเป็นโรคปอดด้วยนะ อีกอย่างยังเป็นโรคอะไรไม่รู้ หัวส่ายตลอดเวลา เค้าบอกว่าน่าจะเป็นกรรมพันธุ์ แต่เราไม่กลัวหรอกไม่ว่าชบาจะเป็นโรคอะไร เราก็พร้อมจะดูและและรักษาชบาให้ดีที่สุด เพราะชบาคือคนในครอบครัวของเรา