เสียใจ

เมื่อคืนนอนร้องไห้ทั้งคืนเลย  ตื่นมาตาบวมเฉ่ง  เห้อ ....ทุกข์ใจจริงๆ 
สาเหตุมากจาก การที่เรารักความเป็นส่วนตัวมากๆ เมื่อเรารู้สึกว่าอะไรที่มันเข้ามาในชีวิตเรามาจนเกินไป
เราจะต่อต้าน เรารู้สึกอึดอัด รู้สึกแย่ รู้สึกว่าเรื่องส่วนตัวอยู่ที่ไหน เรามีแฟน ซึ่งคบกันมา 5 ปีแล้ว  เรารักเค้ามาก 
เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกัน ตลอดเวลาคือคุยโทรศัพท์เท่านั้น ซึ่งเราโอเค ... 


เรามีเพื่อนสนิท...ซึ่งก็เป็นน้องของแฟนด้วย ดังนั้นเวลาแฟนเราอยากทำอะไรให้เราก็จะผ่านน้องสาวมา 
มันทำให้ทุกเรื่องกลายเป็นเรื่องของน้องสาวหรือเพื่อนเราด้วย  มันเป็นแบบนี้มานานแล้ว แรกๆเราก็เฉยๆ แต่เมื่อเวลาผ่านไป
ความรู้สึกแบบนี้เริ่มเพิ่มขึ้น จนตอนนี้เรากลายเป็นแก้วน้ำที่ใส่น้ำอยู่เต็มแล้ว ความรู้สึกพวกนี้คือ หยดน้ำที่ค่อยๆหยดลงมาวัน 1 หยดเท่านั้น


เมื่อน้ำมันเต็มแล้ว เพียงแค่ 1 หยด มันก็คือส่วนที่ล้น เรารับไม่ได้ เราทนไม่ได้  เรารู้สึกตลอดเวลาว่า นี่มันคือเรื่องระหว่างเรากับแฟน 
นี่คือเรื่องระหว่างเรากับเพื่อน  แต่ทุกวันนี้มันคือเรื่องระหว่างเรา 3 คน  เราอยากอยากแยกทุกคนออกจากกัน ...แต่มันเป็นไปไม่ได้ 


เวลาเราคุยกับแฟน ... บางเรื่องแฟนก็ไปพูดกับพ่อ ...พ่อมาพูดกับน้อง...น้องมาพูดกับเรา สุดท้ายเราไม่มีอะไรเป็นของเราเอง 
เราไม่มีเรื่องส่วนตัว  .....แต่เรื่องทั้งหมดที่พูดกันเป็นเรื่องดี ไม่มีอะไรเสียหาย เรื่องน่ารักของกันและกัน 
แต่นึกออกมั้ยว่า....ไม่ว่าจะเรื่องอะไร สำหรับเรา ณ เวลานี้คือ มันไม่ใช่เรื่องของเราอีกต่อไป


เราพูดกับแฟนถึงเรื่องนี้  เพื่ออยากใครเค้ารับรู้ความรู้สึกของเรา แต่สุดท้ายมันกลายเป็นว่าเค้าไม่เข้าใจเรา
เรากลายเป็นคนเยอะ พูดไม่รู้เรื่อง เมื่อเรารู้สึกว่าเราพูดแล้ว เราอธิบายแล้ว แต่ถ้าเค้าไม่เข้าใจเราจะไม่พูดอีก เพราะเราเสียใจ 
เรายิ่งพูดยิ่งรู้สึกไม่เหลือใคร  ไม่มีใครเข้าใจเราซักคน เราเหนื่อย ใครจะเข้าใจเราจริงๆมั้ย 


เราต้องการแค่คนที่รับฟังและเข้าใจเราเท่านั้น .....