Friday, September 30, 2011
เรื่องเล่าเช้านี้
Cause you're amazing, just the way you are ......... กดปิด
ขอนอนพลิกตัว 2 ทีนะ ดูนาฬิกาอีกที 7.20 อ๊ากๆๆๆ พอดีตัวใหญ่ต้องใช้วลา 5555
เด้งออกจากที่นอนโดยเร็ว อาบน้ำแต่งตัวมาทำงาน .....
แวะซื้อกาแฟ มอคค่าปั่น บทสนทนาก็เริ่มขึ้นคังนี้
แฟน...ตัวเองดูซิเครื่องปั่นมันร้องไห้ใหญ่เลย
เรา...ยิงไงอะ ร้องยังไง
แฟน...ก็ดูซิมันร้อง ฮือ... ฮือ... ฮือ... ใหญ่เลย มันคงตื่นแต่เช้ามาปั่นอยู่ เหนื่อยแย่เนอะว่ามั้ย
เรา...เออออ น่าสงสารอย่างแรง (ตัวเองนะไม่ใช่เครื่องปั่น) 55555
จบ แยกย้ายทำงาน
Thursday, September 29, 2011
รองเท้า Balenciaga
ด้วยความน่ารัก น่าเอ็นดูของเรา เราจึงได้มา
ตู้รองเท้า
Wednesday, September 28, 2011
คิดบวก บวกคิดมาก
Tuesday, September 27, 2011
สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า...เพื่อนใหม่
ดังนั้นเราจะไม่มีทางรู้จักกันเลย ถ้าไม่มี pantip.com งงละซิว่ามาเกียวอะไรด้วย ...
เราเป็นคนที่คบคนยากระดับนึง ไม่สิสนิทยากมากกว่า นานๆเราถึงจะอยากรู้จักใครซักคน อยากเป็นเพื่อนกับใครซักคน
ไม่นานมานี้เราได้มีโอกาสติดตามชีวิตของใครบางคน จนเรารูสึกว่า เห้ย..มันมีจริงๆหรอ คนที่คิดอะไรเหมือนเรา ทำอะไรคล้ายๆ้้เรา้ มีพื้นฐานชีวิตที่เหมื่อนเรา คือ เมื่อก่อนบ้านเราลำบากมากๆ ต้องขายของ ตื่นเช้า ช่วยที่บ้านทำงาน ทำให้เรากลายเป็นคนที่โตเกินไว คิดอะไรเหมือนผู้ใหญ่มาตั้งแต่เด็กๆ ..เกิดมาก็แก่เลยว่างั้น !! อีกทั้งยังชอบอะไรเหมือนเรา มันแปลกมากเลยสำหรับเลย เราไม่เคยเจอมาก่อนแม้แต่เพื่อนที่สนิทกันโตมาด้วยกัน ยังไม่มีอะไรเหมือนกันเลย ดูเหมือนเวอร์ ดูเหมือนเยอะแต่เรารู้สึกจริงๆ
เราตัดสินใจที่จะขอเป็นเพื่อน ขอทำความรู้จัก แรกๆเราก็รู้สึกว่าดูเหมือนโรคจิตพิกล แต่เราคิืดเสมอว่าคำว่า...สายเกินไปมีจริงๆนะ ... เราจึงตัดสินใจส่งข้อความไปว่าเราอยากเป็นเพื่อน อยากรู้จัก ก็ขำดีนะ เพราะเค้าตอบกลับเรามา เราอากจะบอกว่าเราดีใจที่ได้เจอเธอ เราดีใจที่เราได้รู้จักเธอ และสุดท้ายเราดีใจที่เราเป็นเพื่อนกัน....
สิ่งที่เรากับเธอเหมือนกัน
1.เราใช้กล้องรุ่นเดียวกับเธอ คือ GF1
ปล.เราซื้อให้ตัวเองเป็นของขวัญวันเกิดเมื่อปีที่แล้ว HBD อีกทีแล้วกันเนอะ
2.เราใช้สายคล้องคอลายเดียวกัน คือลายม้าลาย
3.เราใช้เคส ไอโฟนแบบเดียวกัน คือ fly now
4.เราใช้กระเป๋าเหมือนกัน คือ mulbery alexa regura
5.เรามีเสื้อผ้าไม่กี่แบรนด์ คือ zara ccoo ...ประมาณนี้
6.เรามีปัญเรื่องรูปร่าง คือ ช่วงบนใหญ่ กว้าง เพราะเล่นกีฬา แต่ขาเล็ก
7.เราใช้กระเป๋าตังเป็น paul smith รุ่น zippy
8....นึกไม่ออก แต่คิดว่าน่าจะมีอีก
เห็นมั้ยว่าแปลกมากเลย เราดีใจ เหมือนมีฝาแฝด 5555
Monday, September 26, 2011
ปั่นรถถีบ ที่สวนรถไฟ
ออกจากห้องไปประมาณบ่าย 3 แดดยังร้อนอยู่เลย แต่ก็ไป ตั้งใจจะไปปั่นจักยานสีชมพู น่ารัก น่ารัก
คนละ 20บาท ปั่นไปเลย ปั่นทั้งวัน ห้ามหยุด เด็กที่ร้านบอกมา 5555
ระหว่างปั่นไปเพลินๆ ก็ดูนู่นนี่นั่น เพลินๆกันไป มีทั้งคู่แม่-ลูก พ่อ-ลูก ผัว-เมีย เพื่อน-เพื่อน คู่รัก
อร๊าย หมั่นไส้ ปั่นกันดีๆก็ไม่ว่าหรอก ชิชิ พี่แกเล่นแบบซ้อนหน้าจ้า นึกออกมั้ย .....?
อะอะ เรามีภาพประกอบเพื่อความเข้าใจที่ตรงกัน
Thursday, September 22, 2011
เปลี่ยนบรรยากาศ...นอนโรงบาลบ้างก็ดี
ตรวจซะเยอะแยะ เหตุมาจากเมือวาน เราตื่นนอนแล้วกำลังจะไปอาบน้ำ อยู่ๆหน้ามืด มือเย็น เท้าเย็น หน้าซีด
เหนื่อย เหมือนจะหมดสติ ดีนะที่นั่งบนชักโครกทันไม่งั้น หัวฟาดแหงมๆ หลังจากได้สติก็รีบมาโรงบาลเลยจ้า
กลัวตายอยู่คนเดียว 555 โรงบาลที่ใกล้ที่สุดคือ โรงพยาบาลเปาโล เมโมเรียล แจ้งประวัติแล้วก็เข้าพบหมอ
อธิบายอาการไป สิ่งแรกที่หมอถามเลย มีอะไรกับแฟนล่าสุดเมือไหร่.... 555 ไม่มีค่ะคุณหมอ หนูอยู่คนเดียว
เฮ้อรอดไป จากนั้นหมอให้เราไปเจาะเลือดเพื่อดูว่าเลือดจางหรือไม่ เพราะเมื่อก่อน 5ปีที่แล้วเราเคยเป็น
ผลออกมาคือ ปกติดี จากนั้นก็ไปตรวจคลื่นหัวใจ ซึ่งต้องถอดเสื้อออก เอาวะที่สปายังไม่อายเลย แค่เนี้ย จะอายหรอออออ. ไอเราก็ถอดเสื้อรอแต่นางพยาบาลก็มัวแต่แกะสายไฟที่พันกัน เอ่อออ ทำไมไม่แกะให้เรียบร้อยก่อน แล้วค่อยใหเถอดเสื้อ รู้มั้ยว่า..ลมมันเย็น 55
พอดตรวจเสร็จก็รอผลบ่ายโมง ปรากฏว่า Admid จ้าเป็นไงล่ะหายอยากเลย ออยากนอนโรงบาลนักนี่
แล้วเค้าก็ส่งเราไปx-ray หัวใจ จากนั้นก็ส่งไปศูนย์หัวใจ เพื่ออัลตราซาวด์หัวใจ ถอดเสื้ออีกแระ เย็นอีก
ก็พบว่าลิ้นหัวใจเรามันงอ เลยทำให้การเต้นมันสะดุดไปบ้าง หมอเลยติดเครื่องอะไรซักอย่างเพื่อดูการเต้นของหัวใจ 24 ชม แปะมาที่หน้าอกเราทั้งหมด 5 จุด แล้วมันก็มีตัวเครื่องให้เราห้อยคอนอนไปทั้งคืน.
เช้านี้ตื่นมาก็ดีขึ้นไม่มีอาการอะไร แต่ก็แปลกใจว่า เอะ..น้ำเกลือมันเต็มเหมือนเดิมเว้ยเหย แสดงว่านี่ขวดที่สองใช่มั้ยยยย มาเปลี่ยนตอนไหนว่ะ ไม่เห็นรู่เรื่องเลย เมื่อคืนพยาบาลก็มาตรวจไข้ ความดันทั้งคืน
ช่วงประมาณตี 3มั้ง วัดความดันได้ 47 แม่เจ้า ตายรึยังเหอะแบบนี้ วันนี้บ่าย 3 ถึงจะรู้ผลอะ เซงแระ
เจ็บแขนด้วยอะ
วันนี้วันที่ 27 กย 2554 ขอมาอัพเดตหน่อยนะที่รักจ๋า
สรุป ลิ้นหัวใจงอ แต่ไม่เปนไร เพราะส่วนอื่นทำงานได้ดี แข็งแรง ไม่ต้องห่วง
2.ความดันต่ำ แก้ไม่ได่ รักษาไม่ได้ ออกกำลังกายช่วยท่านได้
3.หมอนัดอีกทีอาทิตย์หน้า
4.หมอให้ยามากิน ง่วงมากมาย สุดๆไปเลย
5.แพคเกจนี้ 3 วัน 2 คืน 22xxx บาทจ้า ตัวเบาไปเลย ชิชิ
Tuesday, September 20, 2011
เสียใจ
เมื่อคืนนอนร้องไห้ทั้งคืนเลย ตื่นมาตาบวมเฉ่ง เห้อ ....ทุกข์ใจจริงๆ
สาเหตุมากจาก การที่เรารักความเป็นส่วนตัวมากๆ เมื่อเรารู้สึกว่าอะไรที่มันเข้ามาในชีวิตเรามาจนเกินไป
เราจะต่อต้าน เรารู้สึกอึดอัด รู้สึกแย่ รู้สึกว่าเรื่องส่วนตัวอยู่ที่ไหน เรามีแฟน ซึ่งคบกันมา 5 ปีแล้ว เรารักเค้ามาก
เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกัน ตลอดเวลาคือคุยโทรศัพท์เท่านั้น ซึ่งเราโอเค ...
เรามีเพื่อนสนิท...ซึ่งก็เป็นน้องของแฟนด้วย ดังนั้นเวลาแฟนเราอยากทำอะไรให้เราก็จะผ่านน้องสาวมา
มันทำให้ทุกเรื่องกลายเป็นเรื่องของน้องสาวหรือเพื่อนเราด้วย มันเป็นแบบนี้มานานแล้ว แรกๆเราก็เฉยๆ แต่เมื่อเวลาผ่านไป
ความรู้สึกแบบนี้เริ่มเพิ่มขึ้น จนตอนนี้เรากลายเป็นแก้วน้ำที่ใส่น้ำอยู่เต็มแล้ว ความรู้สึกพวกนี้คือ หยดน้ำที่ค่อยๆหยดลงมาวัน 1 หยดเท่านั้น
เมื่อน้ำมันเต็มแล้ว เพียงแค่ 1 หยด มันก็คือส่วนที่ล้น เรารับไม่ได้ เราทนไม่ได้ เรารู้สึกตลอดเวลาว่า นี่มันคือเรื่องระหว่างเรากับแฟน
นี่คือเรื่องระหว่างเรากับเพื่อน แต่ทุกวันนี้มันคือเรื่องระหว่างเรา 3 คน เราอยากอยากแยกทุกคนออกจากกัน ...แต่มันเป็นไปไม่ได้
เวลาเราคุยกับแฟน ... บางเรื่องแฟนก็ไปพูดกับพ่อ ...พ่อมาพูดกับน้อง...น้องมาพูดกับเรา สุดท้ายเราไม่มีอะไรเป็นของเราเอง
เราไม่มีเรื่องส่วนตัว .....แต่เรื่องทั้งหมดที่พูดกันเป็นเรื่องดี ไม่มีอะไรเสียหาย เรื่องน่ารักของกันและกัน
แต่นึกออกมั้ยว่า....ไม่ว่าจะเรื่องอะไร สำหรับเรา ณ เวลานี้คือ มันไม่ใช่เรื่องของเราอีกต่อไป
เราพูดกับแฟนถึงเรื่องนี้ เพื่ออยากใครเค้ารับรู้ความรู้สึกของเรา แต่สุดท้ายมันกลายเป็นว่าเค้าไม่เข้าใจเรา
เรากลายเป็นคนเยอะ พูดไม่รู้เรื่อง เมื่อเรารู้สึกว่าเราพูดแล้ว เราอธิบายแล้ว แต่ถ้าเค้าไม่เข้าใจเราจะไม่พูดอีก เพราะเราเสียใจ
เรายิ่งพูดยิ่งรู้สึกไม่เหลือใคร ไม่มีใครเข้าใจเราซักคน เราเหนื่อย ใครจะเข้าใจเราจริงๆมั้ย
เราต้องการแค่คนที่รับฟังและเข้าใจเราเท่านั้น .....
Monday, September 19, 2011
ถึงวันที่ถอดเหล็ก
รอบแรกจัดไปประมาณ 5 ปี ถอดตอนเรียนปี 1มั้งถ้าจำไม่ผิด
แล้วมาจัดรอบสิง เมื่อปีที่แล้ว รู้สึกว่าฟันมันโยก เนื่องจากไม่ค่อยได้ใส่รีเทนเนอร์
จริงๆแล้วหมอนัดถอดเหล็กตั้งแต่เดือนที่แล้ว แต่พอดีว่าฟันยังมีช่องว่านิดหน่อย
เลยต้องใส่มาอีก 1 เดือน หวังว่าเดือนนี้จะได้ถอด ....เบื่อแล้ววววว
Sunday, September 18, 2011
ISSEY MIYAKE นาฬิกาบอกอารมณ์
ปกติแล้วเราเป็นคนใส่นาฬิกาทุกวัน ไม่เปลี่ยนเรือนเก่าใส่มา 5ปีแล้ว นานมากลายมาก ขนแมวพรึบ
แต่ก็ทนมากๆเหมือนกัน จนมาวันนึงได้เจอกับเรือนนี้ รู้สึกได้ันทีิเลยว่า ใช่เลย ตรงใจชั้นเลย 555
พอดีกับว่าพารากอนมีงาน watch fair นาฬิกาลด 20% อะอะไปดูซะหน่อย ปรากฏว่าเรืือนที่อยากได้หมดจ้า อ๊าก ....
พนักงานบอกว่าต้องรอประมาณ 2สัปดาห์แหนะ นานมากๆๆ (เราไม่เคยรออะไรนานขนาดนี้เลย) แต่ก็ตัดสินใจรอ
วันนั้นที่ตัดสินใจคือวันที่ 29/7/2554 วันที่ได้มาคือ 15/8/2554 ใจจดใจจ่อมาก
ราคาที่ซื้อมาคือ 19000 ลด 20% และลด m card อีก 5% และลดอีก 5%เมือชำระเงินสด รวม 30%จ้า คุ้มมากสำหรับราคานี้
เพราะราคาหิ้วก็ประมาณนี้แหละ มามะมาดูกันดีกว่า
เห็นมั้นหน้าตามันน่ารักมากๆ มีตา มีปาก ยิ้มได้เศร้าได้ น่ารักซะ แต่ข้อเสียของมันก็มีนะ ร้ายแรงด้วย คือหน้าตรงขอบมันอะลอกจ้า เป็นรอยง่ายมากๆๆๆ
ต้องระวังดีๆเลย แต่พนักงานบอกว่า ถ้ามันลอกมากๆก็เอาไปขัดเป็นสีเงินได้ แต่ก็มีค่าใช้จ่ายนะเออ
กินข้าวเช้าวันอาทิตย์ ข้าวผัดน้ำพริกลงเรือ
ตื่นเช้าวันอาทิตย์ที่สดใส จริงๆมันก็ไม่เช้านะ เป้งเที่ยงตรงจ้า กระเพาะทำงานทันที หิวมาก
เลยสั่งข้าวมากิน อร่อยนะ ติดใจจากเมื่อคืนแระ
ข้าวผัดน้ำพริกปลาทู อร่อยมาก ขอบอกแบบว่าเค้าทำใหม่หมดเลย ปลาทูทอดใหม่ๆ ตัวอ้วนๆ มันๆ อ๊ากกน่ากินที่สุด
เคียงมากับผักลวก ลวกได้อร่อยมาก ไม่เวอร์นะ ไม่นิ่มเกิน ไม่แข็ง ที่สำคัญไม่ดำจ้า อันนี้ถูกใจสุดๆ
วันนี้เลยสั่งอีกแต่เป็น ข้าวผัดน้ำพริกลงเรือ เปิดกล่องมาแบบว่า ไม่ไหวแล้ว...น่ากินสุดๆ
ชาบู ชาบู TAZU @ La Villa อารีย์
ไม่หลับไม่นอน ปั่นมันอยู่นี้แหละบล็อกอะ ง่วงก็ง่วง หิวน้ำอีกต่างหาก เฮ้อ....ขี้เกียจ
อยู่ๆก็นึกขึ้นมาได้ว่าวันนี้ทั้งวัน ......ยังไม่ได้กินน้ำเปล่าเลย ....แอร๊ย หิว หิว หิว กระหายอย่างบอกไม่ถูก
วิ่งไปกินน้ำโดยเร็ว ....ค่อยยังชั่ว
เอ้าเข้าเรื่องเอนทรีนี้จะพาไปกินชาบู ชาบู TAZU ที่อารีย์ la villa ร้านอยู่ชั่น 2 คนไม่เยอะเท่าไหร่
ร้านนี้เราไปมา 2-3 ครั้งจำไม่ได้อะ ติดใจ อร่อยมาก ๆๆ
ร้านนนี้เราก็หามาจกอินเตอร์เน็ตนั้นแหละ เค้าว่าอร่อยก็เลยตามไป
มีเมนูหลากหลาย แต่ไม่เยอะ การเดินทางก็รถไฟฟ้าอะแหละ ง่ายสุดแระ (พูดเหมือนมีรถ 55)
รถไฟฟ้าถึงสถานีอารีย์ ออกทาง..จำไม่ได้
ส่วนผัก ...ไม่รู้เหมือนกันว่าใสอันไหน อิอิ